Cihat Tamer: Bu evlat acısından sonra fazla yaşamam

‘Bizimkiler’in Şevket’i, ‘Perihan Abla’nın İşveren Cihat’ıydı ve‘Mahallenin Muhtarları’ sayesinde tanınan oyuncu Cihat Tamer, 28 Ağustos’ta oğlu Atilla’yı kanser nedeniyle kaybetti.

Tamer, Alev Gürsoy Cimin ile bir ortaya geldi ve cenazede yaşanan fotoğraf krizi hakkında birinci kere konuştu.

İşte o röportaj:

BEN DE FAZLA YAŞAMAM

Evladını yeni kaybetmiş bir babaya ‘nasılsınız?’ diye sormak çok güç. Başınız sağ olsun. Biraz olsun toparlanabildiniz mi?

Mümkün mü? Çok zormuş. Yaşamayan bilemez ancak kimse de esasen yaşamasın ve Allah kimseyi bu acıyla sınamasın. Yeterli değilim elbette. Toparlamak da mümkün değil. Bu acı ömür uzunluğu dinmez. Anne baba ölür, evlatlar bir türlü bunu yener fakat bir anne babanın evladını kaybetmesi hiçbir tarife sığmaz. Konutumuzun çatısı başımıza yıkıldı. Ocağımız söndü, hayattaki bütün mutluluklarımız söndü.

Herhangi bir yardım alıyor musunuz bunu aşmak için?

Kızım ve eşimle birlikte birbirimize yeterli gelmeye çalışıyoruz. Bir hastalık değil ki güzelleşsin. Ölenle ölünmüyor deniliyor ya hani. Hayır efendim, ölenle ölünüyor. Yalnızca siz hayattasınız, nefes alıyorsunuz lakin hayatın eski manası kalmıyor. Allah düşmanımın bile başına vermesin.

DAHA DA BORÇLANSAYDIM FAKAT OĞLUM YAŞASAYDI

Sadece bir emekli maaşınız var, keşke bir yardım daveti yapsaydınız?

Asla! Olur mu o denli şey! Yalnızca bir orta kan lazım olmuştu, o da insani bir şey diye davette bulunduk. Onun dışında bizler milletten para talep edecek beşerler asla değiliz, olmadık, olmayız da. Sesimizi duyurmak istemedik ki zati. Bu işin reklamı olmaz ki! Oğlumun fotoğrafını hastanede çekip de Instagram’a koyayım da oradan nemalanayım. Hiç benlik değil ve çok dehşetli bir şey bu. Allah’a şükür bugüne kadar çalıştım, onları da harcadım oğluma, helali beğenilen olsun, keşke kurtarsaydık da tüm varım yoğum gitseydi. 6.5 milyon para gitti tedaviye fakat onun 10 katını daha verseydik de yavrum yaşasaydı.

ÇOK SİNSİ BİR HASTALIK

Atilla Bey bu hastalığa ne vakit yakalandı, nasıl bir süreçti?

Bu illet çok yaygınlaşmış, grip üzere her konuta girmiş ne yazık ki. Biz hiç anlamadık. Elbette çok zorluk çektik iki sene boyunca. Uğraştık, didindik. En uygun hastanelere, tabiplere gittik fakat geç kalmıştık kahretsin ki! Dördüncü evreye gelmişti. Böbrekten başlayıp, metastas yapmış ve her tarafı sarmış.

Nasıl anlamadınız?

Çünkü sinsi bir hastalık. O yüzden kendini çok sağlıklı bulan biri bile gitsin, her yıl analizlerini yaptırsın.

Peki, sonra nasıl öğrendiniz?

Grip olduk. Ben de oğlum da hastaneye gittik. Zira çok ağır bir gripti bu. Serum taktırıp güzelleşmeyi planlıyoruz kelamda; röntgenler falan çekildi. Doktor oğlumun böbreğinde bir tümör olduğunu söyledi. Şaşırdık. Çabucak bir onkoloğa gittik. Baktık durum önemli. O an yıkıldım lakin oğluma da aşikâr etmemek ismine metanetimi korudum, ona hiç üzüleceği bir şey aşikâr etmedik. Biz güçlü durduk ki o da güçlü dursun. Maddi ve manevi manada çok yıprattı lakin dimdik ayakta durmaya çalıştık.

BAZI TABİRLER VE ATASÖZLERİ BENİ RAHATSIZ EDİYOR

Çok sıkıntı bir durum nitekim. Kelamın bittiği yer…

İnan o denli. Ve eminim ki artık ben de bu acıdan sonra çok fazla yaşamam. 81 yaşına geldim. Hayatımın son periyotlarında keyif yapacağımı düşünürken evlat acısı ile tanıştım. Çok sıkıntı, çok! Tek bir tesellim var.

Nedir?

Oğlumun hiç evlenmemiş olması. Şayet evli olsa, eşi, çocuğu ortada kalacak, onlar da büyük acı çekecekti. Zira çok değerli, çok aslan üzere bedelli, efendi bir evlattı, çok âlâ bir insandı. Kızım beni ayakta tutuyor, o olmasa şu an yaşayamazdım. Bir de şu ‘başın sağ olsun’ tabirinden hiç hoşlanmıyorum, bu ne demek ya? Benim başım sağ tamam lakin benim oğlum gitti. Bizdeki bu tabirler atasözleri beni illet ediyor. Mesela ‘bana dokunmayan yılan bin yaşasın’ ne demek bu? Yani ben yeterli olayım da sen ne olursan ol. İşte Türkiye’nin şu an durumu bu. Beşerler bu türlü yaşıyor. İşte Narin olayı, herkes sustu, koca köy sustu.

BAŞROL OYUNCULARI NATÜREL KAZANSIN FAKAT BİZİM DE HAKKIMIZ YENİYOR

Sektöre yönelik tenkitleriniz neler?

Diziler artık 155 dakika. Bizim dizilerimiz 55 dakikaydı. Başrol oyuncularının umurunda değil, büyük paralar aldıkları için. Lakin bizim üzere ikinci derecedeki rolleri oynayanlar zorluk çekiyor. Başrol oyuncuları elbette kazansın lakin bizim de hakkımızı versinler. Mesela bugün tarihi dizilerin hepsi yanlış bilgi veriyor, tarihi bilmiyorlar, çarpıtıyorlar.

Bu kadar yeterli oyuncuyken neden dizilerde yoksunuz artık?

Bunu üretimcilere sormak lazım. Ben şu an bir dedeyi de babayı da bir iş insanını da çok güzel oynarım zira ben bir kabare oyuncusuyum. Ancak bizi çağırmıyorlar ve mesela o dizilerde genç oğlan ve kızların anne babalarını oynayan bireyler onlardan en fazla 4-5 yaş büyük insan oluyor. Daima tıpkı isimler. Herkes onların yüzünden de bıktı. Bir de bizi çağırınca bize 20 sene evvel aldığımız paraları öneriyorlar.

Bir vefasızlık da var değil mi?

O her yerde. Ben cenazede bile gördüm. Sanat topluluğundan çok yakın dostlarımın kimileri yoktu. Bırak onu, aramadılar bile hala. Alıştık, olsun.

TURHAN’I O BİÇİMDE GÖRSEM CENAZEDEN KOVARDIM

TRT sanatkarı Turhan Öge’nin, oğlunuzun cenaze merasiminde tiyatrocu Zihni Göktay ile selfie yapması çok tartışıldı. Siz ne hissettiniz?

İnsanlar çok tuhaf. Ne demişler, acı duyuyorsan canlısın, oburunun acısını da duyuyorsan beşersin. Yaşamadan bilemezsin benim yaşadığım o acıyı. Ben o an onun ne yaptığının bile farkında değilim ki, benim dünyam kararmış, nereden bileyim ne çekiyor. Bizim Zihni ile çekilmiş lakin onun da isteği yok; yani o da aslında çok rahatsız olmuş. Şayet ben o an fark etseydim onu oradan kovardım. Bu çok densizce bir hareket. Mesela Halit’in cenaze merasiminde de bankta oturuyorduk birkaç ünlü arkadaşımızla. Biri geldi ardımıza geçti fotoğraf için, kovduk yani. Şener Şen çok uygun yapmıştı o reaksiyonuyla.

Ünlü olmanın bedellerinden bu da sanırım. Hayranlar cenazede bile bunu talep edebiliyor demek?

Yok yahu, bu hayranlıkla açıklanamaz. Bu densizlik ve saygısızlık. Ölüye de diriye de hürmet yok. Ayrıyeten biz artık ünlü falan değiliz. Yaşımız başımızı aldık. Gençlere verdik sırayı. Ama en hoşu ne biliyor musun? Hala bizi unutmuyorlar. Çok hoş iz bırakmışız. Sayıca da çok az kaldık. Bir Kemal Sunal’ın yerini bugün hangi genç isim alabilir?

KÜLTÜRÜMÜZ YOZLAŞTI

Şimdilerde çok izlenen bir sürü dizinin oyuncusu, dizi bittikten sonra hatırlanmıyor. Bu neyle ilgili sizce?

Eskilerin yeri öbür, artık her dizi birbirinin birebiri. Kültürümüz yozlaştı. Aile sistemimize, örf ve adetlerimize uygun diziler yaptık biz. Küçüğe de sevgiyi ve saygıyı büyüğe de sevgiyi ve saygıyı anlatıyorduk biz. ‘Bizimkiler’den 20, ‘Mahallenin Muhtarları’ndan 17 kişi vefat etmiş. Ben de çok yaşamam zati artık.

patronlardunyasi.com